ترجمه ادبیات به نویسندگی یاری می نماید - مجله وبلاگ فروش

شما همواره درباره فقدان و اندوه خیلی تاثیرگذار نوشته اید و حالا افراد بسیاری در هند با این فقدان و اندوه دست وپنجه نرم می نمایند؟

نویسندگان فکر می نمایند ما زبانی در اختیار داریم که می توانیم به چیزها معنا ببخشیم و معنادارشان کنیم؛ اما دقیقا همین موقع ها هستند که هر نوع قدرت بیانی را به چالش می کشند. فقدان وجود دارد؛ بسیار زیاد و وحشتناک و تاثیرش کورنماینده است. فکر می کنم آنچه ما می توانیم انجام دهیم حفظ یکدیگر است. حفظ و نگاه داشتن آنچه دارایی ما است و رسیدن به این درک که باید این روزها را تاب بیاوریم. چیزی که در هند اتفاق می افتد در همه جای دیگر دنیا هم رخ می دهد.

در رمان جدیدتان راوی شما در شهری بی نام حرکت می نماید و به وسیله یک مجموعه رویارویی های کوچک تصادفی دنیای را زنده می نماید که در غیر این صورت هرگز قادر به دیدنش نبودیم. درباره این لنز های جسورانه و آشکار بگویید؟

در واقع روشی جدید برای نگاه کردن به واقعیت شخصیت ها است و من فکر می کنم این لنز جدید به لطف زبان جدیدم ایتالیایی است که جهتی و راهی را که به وسیله زبان انگلیسی به آن فکر می کردم کنار می گذارد. نگاه کردن با گرامر جدید، نحو جدید، ریتم و موسیقی و لغات جدید. در این جهتها و راه های جالب، نقطه دید تیزتر و هوشیارتر شده و من به دسترسی مستقیم تری از احساسات رسیده ام و این همان چیزی است که من را به عنوان نویسنده نگاه داشته است.

شما کتاب هایتان را از زبان بنگالی و ایتالیایی ترجمه نموده اید. این که یک نویسنده مترجم آثار خودش باشد چه حسی دارد؟

یک مترجم خیلی چیزها است. یک مفسر است. یک میانجی است و نیز یک وکیل مدافع برای اثرش. حتی اگر مترجم مشخصا کتاب را دوست نداشته باشد؛ اما خلق دوباره کتاب ارزش آن را دارد. ارزشش را دارد که گشتی در کرانه های زبان بزنی. خیلی بهتر می شد اگر شخص دیگری این کار را تقبل می کرد. کمی عجیب است که خودت کتابت را ترجمه کنی و واقعا احتیاج دارم که خودم را از نویسنده ای که کتاب را به زبان ایتالیایی نوشت و نویسنده ای که حالا می خواهد همان کتاب را به زبان انگلیسی برگرداند جدا کنم.

شما اخیر کلاسی در دانشگاه پرینستون برگزار کردید که روی نوشتن خاطرات تمرکز دارد بیشتر از این تجربه برای ما بگویید؟

برای من خاطرات همواره فضایی حیاتی هستند. خاطره نویسی از لحاظ تکنیکی اولین فضایی بود که من به عنوان کودک در آن فضا نوشتم و به عنوان یک بزرگسال فکر می کنم پیشرفت من جهت یکسانی داشته. نوشتن خاطرات به ما می آموزد که نویسنده باید اول برای خودش بنویسد؛ حتی اگر شخصی برای ناشر برای عموم یا سفارشی بنویسد آن فضای کاملا درونی باید مورد اعتنا قرار بگیرد. فرم های خام از انعکاس تمام چیزهایی که به یک فضای داستانی ختم می شوند در تجسم اولیه شان در خاطرات من حضور داشته اند. شگفت انگیزترین چیزها از خاطراتم بیرون زده اند. خاطره نویسی مثل آزمایشگاه خصوصی من است. خاطرات همچنین یک ابزار ادبی هستند که می توانیم ببینیم چطور بسیاری از نویسندگان در رمان ها و آثارشان خاطرات داستانی خود را برای گفتن داستان به شکلی جدید به کار می برند.

توصیه های دیگر نویسندگی؟

یکی از شگفت انگیزترین و راه های مستقیم برای نوشتن، ترجمه ادبیاتی است که دوست دارید و تحسینش می کنید. ترجمه موثرترین و کارآمدترین شکل کارآموزی است. در ترجمه است که وارد ذهن و زبان یک نویسنده می شوید و به عنوان یک مترجم آن را بازآفرینی می کنید. مثل این می ماند که بگوییم هنرجویی از روی دست آثار هنرمندان دیگر کپی می نماید، اما شما فقط در این صورت است که به درک انتخاب های هنرمند می رسید و همین یاری می نماید تا رفته رفته به انتخاب های خودتان برسید. من احساس خوبی دارم که هند همواره یک کشور چندزبانه بوده. همین یکی زیبایی ها و شگفتی های هند بوده است. افراد بسیاری با زبان های مختلف در کنار هم زندگی می نمایند. آگاهی از زبان های دیگر و ترکیبی که نهایتا از این رهگذر خلق می گردد فوق العاده است و امیدوارم که تویسندگان جوان در هند از این فرصت استفاده نمایند.

و در سرانجام یک راز نویسندگی؟

آنچه واضح است نویسندگی توسعه ارتباط با ادبیات و مطالعه است. وقتی که فهمیدم مطالعه درست مثل غذا خوردن و نفس کشیدن و خوابیدن است، احساس می کنم که فهمیدم یک نویسنده ام. مطالعه در گذر زمان به نوشتن منجر می گردد. نویسندگان به حسی از نظم و زیبایی شما بدل می شوند و شما ارتباطی را با آن ها شکل می دهید و این ضروری است که برای همه نویسندگان اتفاق بیفتد.