خسارت های جبران ناپذیر به حیات وحش با غذارسانی به سگ های بلاصاحب - مجله وبلاگ فروش

عبدالله سالاری در گفت و گو با خبرنگاران با بیان اینکه سگ موجودی است که توسط بشر اصلاح نژاد و اهلی شده است، گفت: سگ جزو چرخه طبیعی اکوسیستم نیست و جایی در طبیعت ندارد و باید در کنار انسان زندگی نمایند. از این رو نمی توانیم جایگاهی برای این موجود در طبیعت متصور شویم.

وی با اشاره به اینکه سگ های بلاصاحب در دو محیط طبیعی و انسانی مخاطراتی ایجاد می نمایند، اظهار کرد: سگ های بلاصاحب در محیط های طبیعی دشمن زنده ای برای گونه های جانوری بومی یک منطقه هستند. از یک سو با گوشتخواران منطقه مانند گرگ، روباه، شغال و.... تعارض دارند و از سویی دیگر علاوه بر اینکه دشمن زنده ای برای سایر حیوانات مانند پرندگان و علف خواران به حساب می آیند و از آن ها تغذیه می نمایند، با سایر گوشتخواران بر سر این منابع غذایی رقابت می نمایند.

سالاری ادامه داد: وجود سگ های بلاصاحب در مناطق حفاظت شده یکی از عظیم ترین معضلات است که باعث کاهش غیرطبیعی جمعیت حیات وحش می گردد. به عنوان مثال در منطقه حفاظت شده ورجین در استان تهران سگ های بلاصاحب در فصل زادآوری به بره های تازه متولد شده علفخواران عظیم جثه از جمله قوچ و میش و کل و بز حمله و از آن ها تغذیه می نمایند و روزبه روز به جمعیت سگ ها اضافه می گردد به طوری که اکنون در بعضی نقاط این منطقه که سگ های بلاصاحب زیادی وجود دارند دیگر به ندرت گونه های حیات وحش مشاهده می شوند.

این کارشناس حیات وحش درباره مخاطراتی که سگ های بلاصاحب می توانند در محیط های انسانی به وجود آورند، گفت: یک از موضوعات مهم و خطرناک در رابطه با حضور سگ های بلاصاحب در محیط های انسانی، انتقال بیماری به وسیله این حیوان به دام، انسان و سایر گونه های جانوری است علاوه بر این به علت تراکم جمعیتی بالایی که سگ های بلاصاحب در محیط های شهری پیدا نموده اند می توانند در صورت ابتلا به بیماری هاری خطر زیادی برای انسان ها به ویژه بچه ها و گروه های ضعیف تر داشته باشند و در نتیجه مسائل عدیده ای را برای جامعه به وجود آورند همچنین می توانند تهدیدی برای بعضی گونه های حیات وحش موجود در شهرها مانند انواع پرندگان و روباه به حساب آیند.

غذارسانی باعث افزایش مدیریت نشده جمعیت سگ های بلاصاحب می گردد

این کارشناس حیات وحش ضمن انتقاد از غذارسانی به سگ های بلاصاحب و هرگونه حیوان دیگری در شهر و محیط های طبیعی گفت: غذارسانی سازمان یافته به سگ های بلاصاحب یکی از دلایل اصلی افزایش مدیریت نشده جمعیت آن ها است چون زمانی که منبع غذایی آن ها تامین گردد فراوری مثل نیز به همان نسبت در آن ها بدون هیچ کنترل جمعیتی افزایش پیدا می نماید.

وی تاکید نمود: شرایط حیات وحش در بعضی مناطق کشور بسیار شنماینده است و نباید تنش مضاعفی با غذارسانی و در نتیجه افزایش سگ های بلاصاحب برای حیات وحش ایجاد کنیم. از این رو ضروری است هرچه زودتر برای کنترل و مدیریت جمعیت سگ های بلاصاحب چاره اندیشی گردد.

سالاری همچنین ادعا کرد که بعضی افراد و گروه هایی که به صورت سازمان یافته به وسیله دریافت یاری های اقتصادی از سوی مردم اقدام به غذارسانی به سگ های بلاصاحب و حیوانات شهری می نمایند افرادی سودجو هستند که از این موضوع منتفع می شوند. این افراد یاری های اقتصادی جمع و ادعا می نمایند که از این پول برای غذارسانی، عقیم سازی و درمان حیوانات شهری از جمله سگ های بلاصاحب استفاده می نمایند اما مردم باید نسبت به این موضوع مطلع باشند که بعضی از این افراد و گروه ها منفعت طلب هستند و از این طریق امرار معاش می نمایند و پول های کلانی به دست می آورند. مردم کشور ما فهیم هستند و حتما می دانند که نباید به این دسته از افراد اعتماد نمایند.

این متخصص اکولوژی و مدیریت حیات وحش درباره راهکارهای مدیریت جمعیت و پراکنش سگ های بلاصاحب گفت: راهکارها و دستورالعمل هایی وجود دارد که در سطح بین المللی پذیرفته و در بسیاری از کشورهای جهان اجرا شده است و نتیجه داده اند. ما نیز می توانیم از این شیوه نامه ها و دستورالعمل ها در زمینه مدیریت سگ های بلاصاحب استفاده کنیم.

وی ادامه داد: سازمان جهانی بهداشت دام (OIE) یکی از بهترین دستورالعمل ها را در زمینه مدیریت سگ های بلاصاحب در محیط های شهری دارد و در این دستورالعمل به روش های جمع آوری، عقیم سازی و نگهداری این سگ ها اشاره شده و ضروری است در ایران نیز این دستورالعمل ها اجرایی شوند.

سالاری در سرانجام با اشاره به اینکه باید در مواجهه با جمعیت روبه افزایش سگ های بلاصاحب منطقی و علمی برخورد کنیم، اظهار کرد: تصور اینکه با غذارسانی به سگ ها یاریی به آن ها یا حیات وحش نموده ایم نه تنها نادرست است بلکه با این کار خسارت های جبران ناپذیری به حیات وحش و محیط زیست جانوری کشور وارد می کنیم.