مقاومت بدن در برابر انسولین - مجله وبلاگ فروش

مقاومت بدن در برابر انسولین

هورمون انسولین که از لوزالمعده ترشح می گردد، هورمونی است که برای حیات هر فرد لازم است. وظیفه این هورمون، وارد کردن گلوکز به سلول ها و تبدیل آنها به انرژی است. ولی باید بدانید که مقایر بیش از حد این هورمون خطرناک است.

برخی افراد دارای یک نوع مقاومت در برابر انسولین هستند. یعنی سلول های بدن این افراد در مقابل فعالیت انسولین برای وارد کردن گلوکز به سلول ها و تبدیل آن به انرژی مقاومت می نمایند. در نتیجه ممکن است مقدار قند و انسولین خون بالا برود. از طرفی در این مواقع حتی لوز المعده هم ممکن است برای عادی کردن مقدار قند خون، انسولین بیشتری ترشح کند. در صورت بالا بودن وزن بدن، مقدار انسولین و قندخون افزایش می یابد. افزایش بیش از حد انسولین هم سبب بالا رفتن کلسترول، فشارخون، تری گلیسیرید (که نوعی از چربی های خطرناک خون است) و کاهش کلسترول مفید (HDL) می گردد. در مواردی که قندخون افزایش پیدا می نماید، ترشح انسولین به طور طبیعی بالا می رود تا بدن بتواند مقدار قند خون را کاهش دهد. به طور مثال در مبتلایان به دیابت نوع دوم، نشانگان متابولیک و افراد چاق، چون در عملکرد انسولین اشکال وجود دارد، سطح انسولین بالا است. سوال اساسی اینجاست که چگونه می توان مقاومت به انسولین را در افراد تشخیص داد؟

هم زمان با مقدار گیری قندخون (قند ناشتا) می توان سطح انسولین را هم سنجید و با مقایسه شرایط بیمار با شاخص های موجود، دریافت که آیا بیمار مقاومت به انسولین دارد یا نه؟ اما به طور طبیعی انتظار می رود در افراد چاق، دیابتی ها و مبتلایان به نشانگان متابولیک، سطح انسولین کمی بالاتر باشد. چون مقاومت به انسولین در آنها وجود دارد. پس مقدار گیری مرتب و هم زمان قندخون و انسولین بسیار یاری نماینده است. به خصوص به علت اینکه در ابتدا تظاهرات واضحی وجود ندارد. یعنی فرد علایم مشخصی که نشان دهنده مشکل او باشد، ندارد. البته عده ای معتقدند، افرادی که مقاومت به انسولین دارند، دارای فشارخون بالاتری هستند. حتی ممکن است قبل از اینکه دیابتی شوند، مراحل پیش دیابت را پشت سر گذاشته و اختلال عدم گلوکز در آنها دیده شده باشد، اما با بی توجهی از آن عبور نموده اند.

گاهی در پوست این افراد ضایعات پوستی پدید می آید که بیشتر در زیر بغل، گردن و زیر پستان ها دیده می گردد و در افراد چاق شایع تر است. می توان گفت این علامت پوستی مقاومت به انسولین است و درمان خاصی هم به جز کاهش وزن ندارد. البته اگر بیماری تداوم داشته باشد، باید درمان گردد و عامل زمینه ای برطرف گردد. مثلا اگر فرد دیابتی است باید دیابت اش را کنترل کند و چون مقاومت به انسولین در او مرتبط با چاقی است باید شیوه های کاهش وزن را هم اجرا کند. اگر مقاومت به انسولین در زمینه بیماری متابولیک باشد، باید علاوه بر آن یاری کرد تا فشارخون و چربی خون هم کاهش یابد.

منبع:http://www.salamat.com