دفن بهداشتی لاشه در مناطق سیل زده بسیار جدی است ، خطر سرایت بیماری های مشترک انسان و حیوان - مجله وبلاگ فروش

حسام اشعریون متخصص داخلی دامپزشکی و مسئول گروه جهادی-دامپزشکی مستقر در سیستان و بلوچستان در تبادل نظر با خبرنگار اجتماعی خبرنگاران گفت: عمده تصور مردم از استان سیستان و بلوچستان، استانی بیابانی و گرم و خشک است، اما منطقه بلوچستان به خاطر اقلیم خاصی که دارد با منطقه سیستان بسیار متفاوت است و بارندگی و خاک حاصلخیز این منطقه به کشاورزی و دامداری رونق بالایی بخشیده است.

وی اضافه کرد: سیل حادث شده، تلفات دامی گسترده ای را با خود به همراه داشته است؛ سیلاب و جریان متلاطم و گسترده، بسیاری از دام ها را با خود به کام مرگ برده است.

مسئول گروه جهادی-دامپزشکی شهید افسری گفت: آنچه که در یاری رسانی گروه های جهادی، مسئولین امر، ستاد بحران استانی در وهله اول مورد توجه قرار می گیرد، فراهم آوردن یاری های ضروری اسکان، گرمایش، خوراک برای مردم است و متاسفانه چندان به بحث دامی توجهی نمی گردد، اما لاشه های تلف شده که با جریان سیل جابجا نیز شده اند، آلودگی جدی را در مناطقی که لاشه ها به آن رسیده اند، ایجاد می نماید.

حسام اشعریون ادامه داد: دفن بهداشتی لاشه بسیار اهمیت دارد و بعد از مشخص تکلیف و غرامت توسط کارشناس نباید لاشه ها در طبیعت رها شوند؛ چراکه این ها کانون بیماری های مشترک بسیار خطرناکی بین انسان و حیوان هستند و حتما باید دفن بهداشتی آن ها صورت بگیرد.

وی شرح داد: در دفن بهداشتی لاشه ها حتی زمین هایی که برای محل دفن انتخاب می شوند نیز مهم است؛ نباید در جهت رودخانه فصلی و فرسایش خاک باشد چراکه این خاک به مرور زمان کنار می رود.

این پزشک متخصص دامپزشکی ادامه داد: باید جایی مناسب را برای دفن انتخاب نمایند و دو تا دو و نیم متر خاک برداشته گردد؛ دفن بهداشتی یا باید با آهک و یا با روش سوزندان انجام گردد.

حسام اشعریون در مورد بیماری های مشترکی که امکان سرایت در این منطقه را دارد گفت: قطعا آنجا بیماری های مشترک در حال سرایت است، ولی گاهی امکان نشر و گزارش خبری از آن نیست.

وی اضافه کرد: این منطقه قبل از وقوع سیل، کانون بیماری های مشترک انسان و حیوان بوده است و رطوبت آن را تشدید نموده است و اگر توجه نگردد در روز های آینده، بیماری لپتوسپیروز شایع خواهد شد، اما هیچ وقت صحبتی از این بیماری در رسانه های رسمی نه توسط وزارت جهاد کشاورزی و نه وزارت بهداشت و دیگر ارگان ها به جهت کنترل اذهان عمومی نمی گردد.

اشعریون گفت: یک بیماری بین انسان و دام وجود دارد به نام شاربون یا سیاه زخم که اوضاع فعلی منطقه سیل زده یعنی رطوبت، لاشه دام و جابجا شدن آن شرایط شیوع شاربون یا همان سیاه زخم که بسیار بیماری مهلک و خطرناکی است را فراهم نموده است.

وی اضافه کرد: بزرگترین مشکل، عدم دفن بهداشتی لاشه است؛ چون بدون دفن بهداشتی ممکن است برای صد ها سال لاشه دام در طبیعت باقی بماند و گاهی اوقات یک مرتع به دلیل بیماری موجود در لاشه، به مرتعی شوم تبدیل می گردد و قابل مبارزه نیست؛ تاکید زیاد بر مسئله دفن بهداشتی لاشه برای جلوگیری از همین اتفاقات مهلک بعدی است.

متخصص داخلی دامپزشکی گفت: بیماری های شاربون یا سیاه زخم، بوتولیسم و لپتوسپیروز و همچنین با کمی گرم شدن هوا، فراوری و تکثیر حشرات و بیماری منتقله از حشرات بین انسان و دام، بیماری هایی است که تنها با دفن بهداشتی لاشه قابل جلوگیری است.

اشعریون گفت: احصا و ارزیابی اطلاعات منطقه بسیار مهم است و گروه های جهادی مشغول این ارزیابی هستند و مسئولین باید بیشتر به بحث دام و بهداشت دام در این موقعیت توجه نمایند؛ چراکه دام و صنعت دامپروری در منطقه بلوچستان و همه مناطقی که دچار بحران هستند با معیشت مردم در ارتباط است و آثار آسیبی که در حال حاضر وارد شده در دراز مدت نمایان می گردد.

وی اضافه کرد: فرماندهی ستاد بحران را وزارت کشور برعهده دارد و در کنار آن وزارت بهداشت و وزارت جهاد کشاورزی به عنوان بازو های اجرایی هستند و سازمان دامپزشکی نیز زیرمجموعه وزارت جهاد است و در حال حاضر مدیریت بحران با مرکزیت وزارت کشور و دولت است که باید پیگیر مشخص تکلیف دام های تلف شده و دفن بهداشتی لاشه ها باشد.

اشعریون ادامه داد: در مرحله های بعدی نیز سازمان دامپزشکی که زیرمجموعه وزارت جهاد کشاورزی است باید برای خوراک این دام ها و واکسیانسیون های خاص و لازم برنامه ریزی کند، اما در اولویت اول وزارت کشور باید به عنوان مسئول اصلی ستاد بحران در منطقه، به مشخص تکلیف دام های تلف شده و دفن بهداشتی آن ها توجه جدی داشته باشد.