بازی های دسته جمعی مخصوص شب یلدا - مجله وبلاگ فروش

این بازی ها فقط به یک فقره کاغذ و قلم نیاز دارند تا کارتان را راه بیندازند؛ کاغذ ها گاهی زمین بازی هستند و گاهی هم جایی برای پیاده کردن محتویات مغزتان. با هم مروری داریم بر چند بازی لذت بخش و ساده.

پیشنهاد می کنیم قبل از شروع بازی ها، گوشی های همه افراد را جمع کنید و یک گوشه بگذارید تا هم کسی خدانکرده تقلب نکند و هم چند ساعتی بدون استرس و مشغولیت ذهنی خوش بگذرانید.

پانتومیم

یک بازی یخ شکن. حتی اگر جماعتی غریبه هم دور هم باشید، باز جواب می دهد. هر چند نفر که هستید، باید به دو گروه تقسیم شوید. انصاف داشته باشید و آن هایی را که بلدند دست و پاهایشان را خوب تکان بدهند و از بازیگری سررشته دارند یا لااقل برای یک بار هم که شده سکانس پانتومیم درباره الی ... را خوب دیده اند، به عدالت در گروه ها تقسیم کنید.

بعد از یارکشی، یکی از گروه ها، یک نفر از تیم حریف را انتخاب و کلمه مورد نظرش را به او می گوید تا او با یک پانتومیم، با لال بازی به اعضای گروه خودش بفهماند، گروه اول چه کلمه ای را انتخاب کرده اند. فقط عنایت داشته باشید که کلماتی را انتخاب کنید که بگردد با ایما و اشاره، بازیشان کرد. باور کنید نمایش کلماتی مثل دسترسی محلی، ستاد، رقت انگیز یا فرتوت به همین سادگی ها نیست. یک تایمر هم دم دستتان باشد تا هر گروه فرصت مشخصی برای حدس زدن داشته باشند.

بازی حدس صدا

اگر بخش های بازی خندوانه را دیده باشید با این بازی آشنا شده اید. در این بازی دوبه دو با هم گروه می شوید و تعدادی اسم حیوان یا اشیا و چیزهای صدادار دیگر را روی برگه می نویسید. با شروع شدن بازی یکی از افراد گروه باید صدای آن چیز را دربیاورد و هم گروهیش باید اسم آن را حدس بزند. دقت کنید که این بازی دقیقا برعکس پانتومیم است یعنی شما اجازه انجام دادن هیچ حرکتی را نداشته و فقط باید با صدا به هم گروهیتان کمک کنید که حدس بزند.

مشاعره

چند فقره پایه شعر و شاعری در جمع لازم است که اندازه دکتر آذر (مجری همه برنامه های شاعرانه شبکه چهار و مسابقه مشاعره شبکه آموزش) سواد و حافظه شعری داشته باشند تا بساط مشاعره جور گردد و بازی راه بیفتد. قاعده اش هم که دیگر ساده است؛ با حرف آخر بیتی که نفر قبلی می خواند، بعدی یک بیت دیگر را شروع می کند؛ الف بده. جرزنی هم ممنوع است که کسی شعر تکراری بخواند یا مثلا دو مصراع بی ربط را به هم بچسباند.

بدیهی است که همه شعر ها را هم باید از بر بخوانید و مکث زیادی شما را می سوزاند و به ورطه آدم هایی می کشد که از شعر و شاعری چیز زیادی نمی دانند و به شما به مثابه دو دیوان شعر صوتی اتوماتیک نگاه می کنند. تجربه ثابت کرده مشاعره نشستنکی اندازه مدل درازکش آن لطف و کیف ندارد. یک کمی شعرشناسی هم لازم است تا آخرین ترانه های آلبوم جدید احسان خواجه امیری را به جای شعر بهتان غالب نکنند. یکی از کلک های رایج در بازی هم این است که بیت هایی را حفظ کنید که آخر آن ها به حرف های سختی مثل ز ختم گردد!

مافیا (یا آدمکش)

در این بازی دو گروه داریم؛ مافیا (دزد) و پلیس. اول بازی با رأی گیری یک نفر که می تواند زبان به دهان بگیرد و با ایما و اشاره به رفقایش آمار ندهد، به عنوان حاکم یا کداخدا انتخاب می گردد. بعد روی کارت هایی می نویسد پلیس و به ازای هر 3 کارت یک مافیا هم می نویسد و می دهد دست اعضای بازی. حواستان باشد که اگر شما مافیا شدید، تابلو بازی درنیاورید که پلیس ها شما را بکشند.

کداخدا اعلام می کندن که شب شده، همه می خوابند و چشم هایشان را می بندند. کدخدا اعلام می کند مافیا چشمش را باز کند. جناب مافیا بیدار می گردد و به کدخدا حالی می کند که فلانی را بکش. بعد از بسته شدن چشم مافیا، کداخدا اعلام می کندن صبح شده، همه بیدار می شوند و با توجه به اینکه چه کسی مافیاست و او را می کشیند. دوباره شب می گردد. این فرآیند شب و روز آنقدر تکرار می گردد تا یکی از گروه ها ببازد. اگر همه مافیا ها مردند، پلیس ها برده اند و اگر تعداد پلیس ها با مافیا ها یکی شد، مافیا ها برده اند. نمک بازی هم به دعوا و درگیری پلیس ها در انتخاب مافیاهاست.

گل یا پوچ

سنتی ترین شیوه بازی این است که شیء کوچکی را که معمولا یک تکه کاغذ مچاله شده است، در مشت تان قایم کنید و طرف مقابل حدس بزند گل در کدام دست شماست. اگر درست بگویید گل جابجا می گردد و امتیاز به شما می رسد. بازی به همین ترتیب ادامه پیدا می کند تا یک طرف به امتیازی که با هم قرار گذاشته اید، برسد. هیجان بازی وقتی بالاتر می رود که تعداد شرکت کننده ها بیشتر و گروهی باشد.

اگر در گروهتان یک تر و فرز داشته باشید که بتواند در جابجایی گل بین اعضای گروهش تبحر داشته باشد، بازی حسابی جذاب می گردد. کسی که بتواند در یک چشم بهم زدن خالی بازی کند و رقیب بیچاره را در کف بگذارد. می توانید برای یک ضرب گفتن در اولین حدس هم امتیاز ویژه بگذارید تا ریسک بازی بالا برود.

جمله سازی

بازی به ارث رسیده از دوران مشقت کلاس دوم ابتدایی. شکل ساده اش این است که نفر اول سه تا کلمه به دومی بگوید تا با آن ها جمله با ربطی بسازد. این چرخه می تواند به ترتیب تا نفر آخر ادامه پیدا کند تا هر کسی که نتوانست جمله معناداری رو کند یا زیادی طول کشید تا جملاتش را قطار کند، از بازی برود بیرون.

اگر بخواهید بازی را سخت تر و جذاب تر کنید می توانید با همان سه کلمه شروع کنید، بعد نفری که جمله را می سازد، یک کلمه به نفر بعدی بدهد تا در ادامه همان جمله، جمله جدیدی بسازد. احتمال شکل گیری جملات بی معنا اینجا بیشتر می گردد که تا جایی که فانتزی ادبیات تحمل می کند، شما هم باید صبور باشید وگرنه نفر گوینده باید به سمت سکو های تماشاگر ها هدایت گردد.

اسم پیشانی

نوعی 20 سوالی جمعی؛ همان بازی است که نقی در پایتخت 1 با بابایش، پنجعلی در آخرین قسمت سریال انجام می داد. هر بار یکی از جمع می گردد سوژه بازی و جماعت با ااجماع روی او اسم می گذارند و می چسبانند روی پیشانی اش. آن فرد از همه جا بی خبر هم آنقدر سوال می کند تا اسمش را حدس بزند و کشف کند. بازی وقتی تمام می گردد که روی همه اسم بگذارند و همه بتوانند اسم هایشان را حدس بزنند.

بله - نه معکوس

یک بازی ساده برای مچ گیری از آدم هایی که قدرت تمرکز ندارند. یک بچه سرتق سرزبان دار باید در حکم پرسشگر ظاهر گردد و از نفر مقابل سوال های بدیهی کند و طرف مقابل هر جایی که باید بگوید بله، نه جواب بدهد و بالعکس. طبق منطق این بازی، ماست سیاه است و حاجی فتح الله زاده مقام شوالیه گی ندارد. کسی که سوال می پرسد حسابی باید پرحافظه و با تمرکز باشد و تا می تواند به بازی سرعت بدهد تا کسی که به سوال ها جواب می دهد دستپاچه گردد و زبان سوخته ها زودتر از بازی کنار بروند. کسی که در مقابل تعداد بیشتری از سوال ها مقاومت می کند، برنده بازی است.

اسم بازی

نفر اول جمع، اسمی را می گوید و نفر بعدی با آخرین حرف اسم قبلی، اسم جدیدی می گوید. قانون بازی هم این است که هر کسی بیش از حد مکث کند می سوزد. نفر آخری که در بازی می ماند سلطان می گردد و دور بعد با اسمی که او می گوید شروع می گردد. از آنجایی که این بازی به درد جمع های خیلی عمومی تر می خورد، بسته به هر جمعی که در آن هستید می توانیدن یک بازی تخصصی تر هم راه بیندازید؛ مثلا اگر در جمع عشق فوتبالی ها هستید، می توانید بازی را در ژانر اسم بازیکن های فوتبال یا در بین جماعت سینمادوست با اسم بازیگر ها پیش ببرید.

شاه، دزد، وزیر

یک بازی برای ادب کردن مجرم ها. این بازی معمولا با چهار نفر انجام می گردد. ابتدا تکه های همشکل و کوچکی از کاغذ تهیه می گردد و روی هر کدام کلمات شاه، وزیر، جلاد و دزد نوشته می گردد. کاغذ ها به شکل یکسان تا می گردد تا کسی از داخل آن خبردار نگردد. بعد هر یک از بازیکنان کاغذی را برمی دارند. وقتی همه کاغذ ها را برداشتند و از سمت خودشان خبردار شدند، شاه رو به دیگران می گوید: وزیر من کیست؟ اینجا وزیر با نشان دادن کاغذ، خودش را به شاه معرفی می کند. شاه می گوید: دزد را از میان این دو پیدا کن. صحنه حساس و خانمان برانداز بازی اینجاست.

بالاخره وزیر یک نفر را به عنوان دزد معرفی می کند که دو حالت دارد؛ اگر حدس وزیر درست بود که شاه فرمان شکنجه ای را به جلاد صادر می کند و جلاد هم دزد بخت برگشته را شکنجه می کند، اما اگر حدس وزیر اشتباه بود و جلاد را اشتبا ها به جای دزد معرفی کرده بود معمولا بلافاصله پس از حدس وزیر و معرفی او، می گوید به جلاد توهین کردی؟! و بعدش دوباره شاه شکنجه ای را به جلاد می گوید تا جلاد، وزیر بخت برگشته را تنبیه کند. شکنج ها معمولا دردآور است که از مشهورترین هایش سبیل آتشین یا بشین و پاشو است.

دبلنا

هنوز کسی نمی داند اسم دقیقش دبرنا است یا دبلنا، اما با این وجود در شکل برگزاری اش اختلافی بین علمای فن نیست؛ هر کسی چهارتا کارت چهارخانه دارد که توی بعضی خانه هایش اعدادی از یک تا نوشته شده. کیسه سفیدی هم هست که تویش مهره هایی در همین بازه وجود دارند.

در هر دور از بازی، به هر کس چند کارت می رسد و یک نفر کیسه را دستش می گیرد و شروع می کند به هم زدن مهره ها. بعد مثلا سه تا مهره را بیرون می کشد و عددش را می خواند. اگر شماره مهره با شماره یکی از خانه های کسی یکی باشد، مهر به او داده می گردد تا روی همان خانه بگذارد. بقیه هم اگر این شماره را داشته باشند، باید با نخودی، لوبیایی چیزی پرش کنند. هر کسی خانه هایش را پر کند، این دست را برده. بعدش کیسه دست به دست می چرخد و همین چرخه ادامه پیدا می کند.

همانطور که ملاحظه می فرمایید، دبلنا از معدود بازی هایی است که جرزنی در آن کاری را پیش نمی برد و همه چیز به شانس و اقبال شما برمی گردد. به خاطر همین هم جماعت کثیری هستند که به اصل فلسفه بازی بودن آن شک دارند و از خودشان می پرسند مگر بازی بی کلک و جرزنی هم وجود دارد؟

اسم فامیل

کلاسیک ترین بازی جمعی مکتوب از زمان ماد ها تا به حال! تعداد نفرات بازی نامحدود است. فقط به قلم و کاغذ نیاز دارید تا صفحه را برای اسم، فامیل، شهر، کشور، غذا، اشیا و ... ستون بندی کنید. به نوبت هر کسی یک حرف را اعلام می کند و خودش و بقیه شروع می کنند کلمه های مرتبطی را که با آن حرف خاص شروع می گردد، زیر ستون ها می نویسند. حضور ذهن و سرعت عمل فاکتور های برتری در این بازی هستند.

اولین نفری که تمام ستون ها را پر کرد، برگه اش را بالا می گیرد و استوپ کشیده و بلندی می گوید و شروع می کند به کولی بازی که اصغر ننویس، من استوپ گفتم!. شیوه امتیازدهی هم این شکلی است که به جواب های صحیح 5 امتیاز تعلق می گیرد و اگر کسی برای یکی از ستون ها اسمی منحصر بفرد را نوشته باشد که بقیه آن را خالی گذاشته باشند، 10 امتیاز نوش جان می کند. فقط عنایت داشته باشید با گذشت هزار سال از تاریخچه بازی، به کار بردن ژله پلاستیکی برای اشیا و ریواس پلو برای غذا نه تنها امتیاز مثبت ندارد، بلکه این قرون وسطایی ها را باید با امتیاز منفی جریمه کرد.

این قالب، سنتی ترین شکل برگزاری بازی است، اما اگر می خواهید کمی هیجان و اطلاعات به روزتر را قاطی بازی کنید، می توانید بازی را مثلا در ژانر سینما برگزار کنید و سرستون هایتان را اسم فیلم، کارگردان، بازیگر و ... بگذارید. اسم فامیل سرعتی هم یکی از آپشن های موجود است.

منچ

این بازی می تواند توسط 2، 3، یا 4 بازیکن انجام گردد. (یک بازیکن در هر یک از گوشه های صفحهٔ مربوط به بازی). هر بازیکن 4 مهره خواهد داشت (تعداد کل مهره ها 16 خواهد بود) که در ابتدا 4 مهره در خانه های کناری قرار خواهند گرفت و بازیکنان باید مهره های خود را به انتهای بازی، یعنی ستون های عمودی یا افقی مربوط به خود (هم رنگ) برسانند و برندهٔ بازی فردیست که زود تر از دیگر بازیکنان پیروز به تمام کردن مهره های خود بگردد.

حرکت در این بازی بر مبنای تاس ریختن است، تعداد تاس 1 عدد می باشد. آوردن عدد 6 به معنای شروع بازی و در ادامهٔ بازی وارد کردن مهره ها خواهد بود، همچنین بعد از رخ دادن عدد 6، بازیکن می تواند یک بار دیگر تاس ریخته و به همین ترتیب ادامه دهد. کسی که عدد 6 می آورد و مهره بیرون دارد و یک مهره در خانه شروع دارد میتواند چند مهره در نقطه شروع بر روی هم قرار دهد.

همچنین نقطه شروع جز خانه های امن محسوب شده و میتوان مهره های قرار گرفته از حریف در آن را با آوردن عدد شش از بازی خارج کرد و همچنین حریف هم میتواند مهره مورد نظر را در آن خانه از بازی خارج کند. همچنین پریدن از روی مهره دیگر در 4 مهره خانه مجاز است.

بازی جابه جایی وسایل

این بازی را معمولا زمان مدرسه زیاد انجام می دادیم. این بازی به این صورت است که یکی از افراد جمع همه وسایل را نگاه می کند و برای چند دقیقه از جمع بیرون می رود بقیه افراد یک وسیله را جابه جا می کنند و بعد از اینکه فرد مذکور آمد باید به دنبال تغییر ایجاد شده بگردد. یکی از افراد گروه هم باید با یک مداد روی میز بزند و با نزدیک شدن آن فرد به وسیله ای که جایش تغییر یافته صدا را افزایش دهد تا تغییر پیدا گردد. اگر در مدت زمان مشخص شده فرد بتواند آن وسیله را پیدا کند رنده بازی خواهد شد.

شما امسال شب یلدا کدام بازی ها را انجام می دهید؟ اگر بازی دسته جمعی دیگری هم می شناسید می توانید در قسمت نظرات به ما معرفی کنید.