سفرنامه یک زمین شناس از گرمترین به سردترین کشور جهان

به گزارش مجله وبلاگ فروش، سفر به سردترین نقاط زمین

آندره روزو Andrés Ruzo همواره در منطقه ها گرمسیری آمریکای لاتین و در بین درختان انبوه آن ناحیه که نزدیک به خط استوا واقع شده است، زندگی نموده است و اکنون در این سفرنامه توضیح حال سفر به سردترین نقاط زمین را از زبان او می خوانیم. آندره روزو یک کارمند ساده است که از طرف مجله نشنال جئوگرافیک انتخاب شده تا تجربه ای متفاوت را در زندگی خود داشته باشد. زندگی در محیطی گرم و مرطوب و سپس در یک روز پا گذاشتن به محیطی 180 درجه متفاوت از آنچه که تا به امروز دیده، بسیار هیجان انگیز است. جایی که تصور شما را از منطقه خشک و پر از برف شمالی عوض می نماید. شاید بسیاری از ما، در زندگی خود در پی زندگی کردن یا سفر به منطقه های هستیم که با محل زندگی مان بسیار متفاوت باشد. در این مطلب مجله خبرنگاران با آندره روزو همراه می شویم تا سفر به سردترین نقاط زمین را در کنار او تصور کنیم، هر چند که او ملموس تر آن را تجربه نموده است. امیدواریم هر یک از شما که در پی حس کردن چنین تجربه ای هستید، آن را به دست آورید.

سفرنامه یک زمین شناس از گرمترین به سردترین کشور جهان

درک اولین شگفتی سفر به ایسلند

آدمی را تصور کنید که تمام طول زندگی خود مجبور به پوشیدن لباس های خنک و پاره ای نازک بوده است؛ یک پیراهن ساده تابستانه و یک شلوارک به همراه دمپایی و کلاه آفتابی. اکنون برای سفر به سردترین نقاط زمین باید چمدانی از وسایلی ببندد که هیچ کدام از آن ها را تا به امروز نپوشیده و امتحان ننموده است؛ کاپشن ضخیم، لباس های گرم بافتنی، جوراب ها و کلاه پشمی، دستکش و کفش های بوت! آندره روزو از بابت خرید این وسایل برای سفرش، بسیار هیجان داشت و منتظر پوشیدن چنین لباس هایی برای اولین بار در طول زندگی اش بود. او قصد سفر به ایسلند را که دورترین نقطه شمالی است، دارد. سفری از گرمترین نقطه به سردترین نقطه کره زمین.

توضیح سفر از زبان زمین شناس معروف آندره روزو

او سفر خود را اینگونه تعریف می نماید: هنگامی که هواپیما در ایسلند فرود آمد با تماشا چشم انداز ها پیش رو، به طور غافلگیرکننده ای احساس غریبگی نداشتیم و بعلاوه راضی بودیم که لباس های گرمی به تن داریم. من و همسفرم، خود را برای این منطقه آماده نموده بودیم. با این حال به جای چشم انداز ای پر از برف و یخ با دشتی پر از چمن و بدون درخت روبرو شدیم، چشم انداز ای شکه کننده به دور از تصور ما وربه رویمان قرار داشت.

در دوران وایکینگ ها، مردمان بومی برای اینکه راستا خود را در این سرزمین پهناور و پوشیده از برف که هیچ نقطه و نشانهای ندارد گم نکنند، راستا حرکت خود را نشانه گذاری می کردند. آن ها در راستا حرکت خود برای بازگشت تپه ها و برآمده گی هایی را به وجود می آوردند که نشان دهنده راستا حرکتشان در زمین های یخی و مسطح سفید این ناحیه بود. امروزه تپه های سنگی وایگینگ های باستان بوسیله ستون های بخار و آبفشان ها از میان رفته است. این ناحیه پر از اشکال، رنگ ها و سایه هایی از حفره های و کوه های آتشفشانی است و در جلوی چشمانتان دنیای افسانه ای قرار گرفته است.

برای فردی زمین شناس که در میان درختان سال ها زندگی نموده است، قطعا بودن در زمین های لختی که به وسیله باد، باران و خورشید احاطه شده است، بسیار عجیب خواهد بود.

آندره روزو می گوید: بودن در زمین های لخت و سرتاسری آن هم بدون هیچ درخت به معنی نبودن شاخه درخت است. وجود یک شاخه درخت اگر پا به درون طبیعت بکر و وحشی می گذارید، بسیار مفید و کارآمد است. از یک تیکه چوب می توان به عنوان عصا، برای یاری به راه رفتن، مطمئن شدن از امنیت آنچه که جلوی پایتان قرار گرفته است، محافظت در مقابل حیوانات وحشی و … استفاده کرد. من منتها به خیال اینکه می توانم در طبیعت همچین چوبی پیدا کنم پا به درون حیات وحش ایسلند گذاشتم اما در نهایت مجبور به خرید باتوم کوهنوردی شدم.

کوه و رودخانه ریکجادالور Reykjadalur در جنوب ایسلند و نزدیک به شهر وراگروآ Hveragerði قرار گرفته است. فعالیت مردم این شهر بیشتر باغبانی و کشاورزی است. عجیب است که در یک ناحیه یخبندان و سرد باغبانی وجود دارد، نه؟! مردم این شهر، با مهار کردن انرژی پاک و گرمای درونی زمین، به کشت انواع سبزیجات و میوه ها می پردازند.

مشخصات طبیعت بکر ایسلند

این زمین شناس در مدت سفر به سردترین نقاط زمین در ایسلند می گوید که کم کم به صدای محیط و طبیعت این ناحیه، چشم انداز های با کوه های آتشفشانی بلند و تنها 3 ساعت خوابیدن آن هم در زمان تاریکی کوتاه مدت شبانه روز عادت نموده است.

برای من، بسیاری از جاذبه های ایسلند، احساس ناخوشایندی داشتند، اما یک مورد باعث شد من احساس کنم که در خانه خود هستم و آن سیستم های زمین شناسی گرمایی این منطقه است. تماشا رودخانه جوشان Reykjadalur Valley، چشمه های آب گرم، حباب های گل افشان، بخاراتی که بالا می رفت و حتی بوی گند تخم مرغی ناشی از سولفید هیدروژن - یک گاز آتش افزای سمی - که در هوا پیچیده بود، آنقدر برایم مجذوب کننده و پر از شگفتی بود که احساس غریبگی با این محیط را فراموش کردم.

در نقطه ای از طبیعت ایسلند، آب درون کوه را سوراخ نموده و با ایجاد حفره ای، راهی را برای کوهنوردان به وجود آورده است. این راه باریک درون کوه کوهنوردان و دانشمندان را به درون یکی از دره های مخفی این ناحیه سوق می دهد. در سفر به سردترین نقاط زمین می توانید در راستاهایی پر از کوه های آتشفشانی با خاک های سیاه این ناحیه، قدم بزنید. با یک راهنمای زبده و آشنا به محیط وحش ایسلند می توانید به ارتفاعات این ناحیه بروید، از آبشارهای آب سرد اینجا بازدید کنید. برای دسترسی به خیلی از مکان هایی که با آب احاطه شده اند و دسترسی به آن نواحی را سخت نموده اند باید در پی راهکاری دیگر بود. در نتیجه مجبور خواهید شد که هلی کوپتر سوار شده، تا بتوانید پا به درون سرزمین هایی با خزه ها و سبزه های ابتدایی بگذارید که با گرمایش زمین سرسبز و زنده شده است. در نهایت می توانید به غارنوردی بپردازید. بسیاری از غارهای این ناحیه در واقع راستا گدازه های روان و بخارات داغ آب است که با یک راهنمای کارکشته می توانید به درون غارهای گرم و خیس این ناحیه قدم بگذارید. اگر مایل هستید که بیشتر با سفر به سردترین نقاط زمین آشنا شوید و ادامه سفرنامه آندره روزو را بخوانید می توانید به لینک زیر مراجعه کنید.

منبع: nationalgeographic.com

منبع: الی گشت
انتشار: 22 خرداد 1401 بروزرسانی: 22 خرداد 1401 گردآورنده: sale-blog.ir شناسه مطلب: 19080

به "سفرنامه یک زمین شناس از گرمترین به سردترین کشور جهان" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سفرنامه یک زمین شناس از گرمترین به سردترین کشور جهان"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید