دوخت و دوز خواب راحت - مجله وبلاگ فروش

خبرنگاران-مینو بهادرستان : با اینکه چند سالی است کمتر کار می نماید و بیشتر استراحت، با همه کسبه محل هم بده بستان دارد. البته اغلب کاسب های هم دوره اش یا زمین گیرند و یا مرحوم شده اند. جعفر رضایی آنقدر سر پا و با بنیه هست و یک آب باریکه ای از این مغازه در می آورد که خانواده 3 نفره شان را تأمین کند. نداف 75 ساله خیابان شهید اسدی 68 سال است به این کار مشغول است، همه او را به آرامش و انصافش می شناسند و کالای خوابشان را برای دوختن و غلفتی کردن به او می سپارند.

قصه های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

ساعت یک بعد از ظهر است که از خانه بیرون می زنم. آخر برخی کاسب ها تا ساعت 2 در مغازه هستند. به همین امید کوچه پس کوچه ها را طی می کنم، از سه راه گل نبی و بزرگراه امام علی(ع) می گذرم و به خیابان خاوران و سپس به خیابان شهید اسدی می رسم. پرسان پرسان سراغ مغازه اش را می گیرم؛ ای داد و بیداد! بسته و رفته. کاسب همسایه می گوید یک ربع، 20 دقیقه دیگر پیدایش می گردد. منتظر می مانم. 10 دقیقه، 20 دقیقه، ساعت از 2 می گذرد و از او خبری نمی گردد.

راهی خانه می شوم و دوباره ساعت 5 بعد از ظهر برمی گردم. این بار در مغازه اش باز است. سرش به کارش گرم است و به هیاهوی خیابان بی توجه. وقتی از او درباره ساعت کاری اش می پرسم و اینکه چرا طبق معمول ساعت 2 مغازه را باز ننموده می گوید: این روزها کمتر فعالیت می کنم. ساعت 8 صبح می آیم و پیش از اذان ظهر می روم. بعد از ظهر هم حوالی 3 تا ساعت 8 در مغازه هستم. چون دیگر بنیه ساعت ها در مغازه ماندن و لحاف و تشک دوختن را ندارم.

همسایه ها و کسبه محله اش را دوست دارد و درباره آنها می گوید: اینجا مردم کم بضاعتی دارد که از نظر مالی یاری زیادی نمی توانند به هم بکنند. اما تا دلتان بخواهد قلب های رئوفی دارند و تا قله قاف هم برای انجام دادن کاری پا به پایت می آیند. همین چند وقت پیش که مغازه ام بر اثر اتصال برق آتش گرفت، خیلی یاریم کردند و تا جان گرفتن دوباره مغازه پا به پایم آمدند. اینکه همسایه ام ساعت باز کردن مغازه را این طور به شما گفته هم مصداق همان دلسوزی ها و رأفت های مردم اینجاست. او گمان نموده شما برای سفارش کارآمده اید، خواسته شما را نگه دارد تا یک خیری به من برساند و یک لقمه ای در سفره ام بگذارد.

گرانی پنبه و مسائل کاسب و مشتری

با اینکه این روزها گرانی پنبه و کسادی بازار کار مسائل این حرفه را افزون تر نموده است، اما او کماکان در تعامل با مشتری با رفق و مدارا برخورد می نماید. رضایی می گوید: اگر مشتری سر به سرم نگذارد، خوبم. اگر هم آدم سرسختی باشد و چانه زنی کند، من با او کنار می آیم. هیچ وقت نشده به خاطر تسویه نکردن حساب، تشک، لحاف و یا بالشی را نگه دارم. حالا دیگر بسته به انصافشان، یا مبلغ را می آورند و یا من حلالشان می کنم.

برای دوخت تشک یک نفره 15 هزار و 2 نفره 20 هزار تومان دستمزد می گیرد. گر چه این مبلغ در ازای کاری که انجام می دهد، مبلغ زیادی نیست، اما او باز هم به بضاعت مردم فکر می نماید و اینکه با گرانی پنبه چطور می تواند منصفانه کار کند و رزق حلال به دست آورد. او می گوید: قیمت پنبه در سال نو از کیلویی 4700 تومان به 6700 تومان افزایش یافته است. از طرفی، تا سیم های پلمب این بسته های 140 کیلویی باز گردد، هر کیلو پنبه خالص تا 8000 تومان محاسبه می گردد که فروش آن برای کاسب و خریدش برای مشتری به سختی صورت می گیرد. با اینکه من برای رعایت انصاف و رعایت وضع مالی مردم مجبورم کمترین دستمزد را بگیرم، با این اوصاف مردم گاهی برای خرید کالای خواب با مشکل مالی روبرو می شوند.

----

*منتشر شده در خبرنگاران محله منطقه 14 در تاریخ 1393/04/03